Rozdział XI ~ Ja, on i scena

Pablo
- Dobrze, zacznę od duetu który zaśpiewają Diego i Violetta - po moich słowach wszyscy zaczęli im gratulować.

Violetta
Huuraaa ale się cieszę będę miała szanse ćwiczyć i śpiewać z Diego. Może dzięki temu coś pomiędzy nami się zmieni - myślałam.

Diego
Ale super będę miał szanse ćwiczyć i śpiewać z Violettą. Może dzięki temu coś pomiędzy nami się zmieni - myślałem. Dobra czas wrócić do rzeczywistości:
- Może macie jakiś pomysł co byście zaśpiewali ? - zapytał Pablo.
Spojrzeliśmy na siebie nawzajem i bez porozumienia się powiedzieliśmy razem:
- Yo soy asi
- Chodzi o piosenkę którą śpiewałeś na przesłuchaniu ? - spytał Pablo.
- Dokładnie, myślę że będzie idealna - odpowiedziałem.
- Masz rację, jest ona naprawdę dobra - powiedział nasz nauczyciel.
- Dziękuję - byłem zadowolony z tego że spodobał się mu mój utwór.
- W takim razie już zapisuję ,,Diego i Violetta - Yo soy asi '', teraz piosenka grupowa. Wybrałem 11 osób a są w nich Violetta, Diego, Leon, Francesca, Camila, Ludmiła, Maxi, Naty, Andres i Broadway.
- Ale Pablo wymieniłeś 10 osób - wtrącił Andres.
- A tu niespodzianka, 11 osobą zostanie najnowszy uczeń Studia, zapraszam - w tym momencie do klasy wszedł wysoki i szczupły szatyn z bujną czupryną.
- Przedstawiam wam wszystkim - zaczął nasz dyrektor.
- Marcooo - dokończyła za niego Fran i przytuliła chłopaka.
- Czyli widzę że wy już się znacie - powiedział Pablo.
- No tak, to mój chłopak - oznajmiła nam Fran.
- Tego nie wiedziałem - zaśmiał się lekko nauczyciel - dobrze kontynuując maci propozycję na piosenkę w grupie ?
- Mam napisany świetny kawałek który by się nadał ,,Euforia'' - wychyliła się Ludmiła.
- Dobrze w takim razie zapisuję ,,Euforia - piosenka w grupie'', a więc ostatnia rzecz czyli solówka do której wybrałem Francesce.
- Jaaaa ?! - zapytała zdziwiona i radosna Fran.
- Tak ty, masz może pomysł na piosenkę ?
- Ja bym proponowała Hoy somos mas - powiedziała Viola.
- Zgadzam się - powiedziałem.
- Zgadzasz się Fran ? - zapytał Pablo.
- Taaak ! - krzyknęła radośnie.
- Okej już mam wszystko zapisane, przedstawienie odbędzie się za tydzień więc proszę już od dziś zabrać się za próby, możecie nawet korzystać z sali w teatrze, w którym już występowaliśmy tylko powiadomcie mnie o tym zanim tam się wybierzecie- dokończył Pablo i wyszedł z sali.

Po lekcjach podszedłem do Violi:
- Violu może zrobilibyśmy sobie dziś próbę ?
- Pewnie, chciałbyś ją zrobić na sali w teatrze ?
- Bardzo, nigdy jeszcze nie występowałem na takich scenach i chciałbym zobaczyć jak to jest - poza tym mam mały plan - to już powiedziałem w myślach.
- W takim razie okej to może za półtorej godziny na miejscu ? Chyba że nie wiesz gdzie to jest - zaśmiała się.
- Akurat to wiem, lecę do Pabla powiedzieć mu że mamy zamiar zrobić sobie tam próbę, do zobaczenia na miejscu - powiedziałem i pocałowałem ją w rękę.

Violetta
Jakie to słodkie. Od razu zrobiło mi się bardzo miło.
Pójdę wcześniej do teatru to przećwiczę piosenkę którą ostatnio zaczęłam pisać.

Jestem już na miejscu. Jestem tylko ja, scena i pan woźny. Weszłam na scenę gdy zapaliły się boczne światła, czas zacząć show.

Eh Ehh
Oh Ohh

Dime lo que quieras
y no me hagas llorar
No! Juegues conmigo
me hagas ilusionar

[...]


Como quieres que te quiera
si te quiera tu
No quieres que te quiera 
como yo quiero quererte 

Como quieres que te quiera
si te quiera tu
No quieres que te quiera 
como yo quiero quererte

[...]

Kiedy skończyłam śpiewać usłyszałam brawa. Był to Diego który zaczął do mnie podszedł:
- Wiedziałem że ślicznie śpiewasz, ale te ruchy na scenie - boskie - powiedział.
- Oh dziękuję, nie jesteś trochę za wcześnie ? - spytałam.
- Wiesz myślałem że cie nie będzie i będę mógł coś przećwiczyć ale jak widać nie ma na to czasu.
- Ale na co ?
- Violetto muszę w końcu Ci to powiedzieć, tylko proszę nie przerywaj
- Dobrze - odpowiedziałam.
- Zakochałem się w tobie, - zamurowało mnie - w twoim uśmiechu, w twoich oczach, jesteś dla mnie ideałem. Nie wiedziałem jak to wyznać bo bałem się że nie czujesz tego samego i cię stracę. Nadal mam w sobie ten lęk ale nie mogłem się powstrzymać ponieważ z każdym dniem kocham cię coraz bardziej.
Po tych słowach zaczął powoli przybliżać się do mnie, a przy tym gasły coraz bardziej światła

- Jeśli nie czujesz tego co ja po prostu powiedz coś - oznajmij.
Przecież czuję to co ty, czuję ! - zaczęłam wykrzykiwać w myślach, nie mogę uwierzyć co się dzieję. Czy to nie sen ? Ja i on na wielkiej scenie, światła zaczynają przygasać, czy to nie za piękne ?
Ale to nie sen to prawda. Nie odezwałam się nawet słówkiem ponieważ domyślałam się co za chwilę się wydarzy.
- W takim razie - powiedział i ...

Pocałował mnie ! 

___________________________________________________________________

I nadszedł rozdział połączenia Diegoletty/Dieletty <3

Kto się cieszy ? Już nie mogłam doczekać się aż to zrobię :3

Rozdział dedykuję mojej przyjaciółce z klasy która dziś ma urodziny. 

Najlepszego Karolina :*

5 KOMENTARZY = NEXT